دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : ابراهیم گوگونانی* ¹ ، داود طغرایی ² ، مجید ریاحی سامانی ³ ، مجتبی رحیمی ⁴ ، بابک مهماندوست ⁵

چکیده :
تولید الکتریسیته به کمک سیستم نانوفتوولتائیک، یکی از عمده‌ترین موارد استفاده از انرژی خورشیدی است. تلفیق سیستم نانوفتوولتائیک با ساختمان یکی از طرح‌های مورد توجه مهندسان و معماران است. محاسبات اقتصادی نشان دادند که با استفاده از تلفیق سیستم‌های یکپارچه و نصب بر پشت بام می‌توان در مدت زمان 3.5 سال بازگشت سرمایه داشت. امروزه به‌کارگیری سیستم‌های نانوفتوولتائیک در کشورهای پیشرفته بسیار متداول است. برای نمونه یک سیستم نانوفتوولتائیک خانگی در شهرهای استان اصفهان، البرز، یزد، لرستان و...با ظرفیت توان 2 کیلووات، 3600 کیلووات ساعت انرژی در سال تولید می‌کند. این میزان تولید انرژی باعث 3.4 تن صرفه جویی در سوخت زغال سنگ ( مصرف شده برای تولید برق ) و مانع ورود 5000 پوند کربن منوکسید به جو می‌گردد. بااستفاده از روش نانوفتوولتائیک محلی امکان تامین انرژی در محل فراهم و منجر به کاهش هزینه های ساخت نیروگاه های متمرکز با هزینه های فوق العاده زیاد آن می شود و نیاز به توسعه و احداث شبکه جدید و یا تقویت ظرفیت شبکه های موجود نخواهد بود. ضمن اینکه منجر به کاهش شدید تلفات ناشی از انتقال و توزیع خواهد شد و همچنین مازاد تولید امکان تزریق به شبکه و پوشش نیاز شبکه خواهد شد.

کلمات کلیدی :
نانوفتوولتائیک، دی اکسید کربن، مصارف انرژی کارگاهی، کارگاهی